CST / 22/10/2018 / Spektakl: Ciemność. To co jest ukryte / Teatr CHOREA

Teatr CHOREA / „Ciemność. To co jest ukryte”
22.10.2018 / 19:00 / spektakl taneczny

BILETY 10 zł (Projekt współfinansuje m.st. Warszawa)
Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, DKKadr, ul. Gintrowskiego 32, Warszawa
Reżyseria i choreografia: Janusz Adam Biedrzycki, Magdalena Paszkiewicz
Scenariusz i dramaturgia: Wiktor Moraczewski
Muzyka: Tomasz Krzyżanowski
Przygotowanie muzyczne: Joanna Filarska
Kostiumy: Mateusz Bidziński
Realizacja dźwięku: Marcin Dobijański
Reżyseri światła: Tomasz Krukowski
Wizualizacje: Paweł Klepacz
Mulitimedia interaktywne: Aleksander Dynarek
Obsada: Joanna Chmielecka, Anna Chojnacka, Barbara Cieślewicz, Ewa Otomańska, Aleksandra, Szałek, Aleksandra Ziomek, Przemysław Bitner, Tomasz Hołubowicz, Grzegorz Nasalski

Po spektaklu spotkanie prowadzi Jadwiga Majewska.

Ciemność? Boję się jej. Takiej odpowiedzi udzieliłaby większość z nas. Dla obawiających się ciemności jest ona przede wszystkim brakiem czegoś, do czego przywykliśmy, co daje nam poczucie bezpieczeństwa i pewności. Jej barwa jest utożsamiana ze złem, lękiem, światem nieznanym. Ale czasami i ci zalęknieni pragną wtulić się w ciemność ‒ z myślą o zatrzymaniu ruchu materii, z nadzieją na osiągnięcie spokoju i wytchnienia. Ciemność jest zaskakująca, pociągająca, pełna szeptów i szelestów, które warto usłyszeć. Większość ludzi potrzebuje ciemności. Takiej ciemności, w której mogliby się na chwilę zatrzymać i… ZOBACZYĆ WIĘCEJ. Jak brzmi Twoja Ciemność? Boisz się jej? A może wręcz przeciwnie, bardzo jej pragniesz?
Wiktor Moraczewski, dramaturg

Spektakl „Ciemność. To co jest ukryte” to kolejny etap współpracy tancerzy Teatru Chorea z osobami niewidomymi i słabowidzącymi. Muzyczno-ruchowy projekt jest odzwierciedleniem widzialności osób narażonych na marginalizację, których życie zostało rozerwane pomiędzy światłem/ciemnością, dźwiękiem/ciszą, ruchem/bezruchem. Muzyka wykonywana jest na żywo. Warstwa literacka spektaklu została wzbogacona o wątki naukowe.

Codzienny cykl życia człowieka podzielony jest na dwie fazy. Podczas jednej dominuje światło, w drugiej natomiast – ciemność. Porządek ten został, od pewnego momentu w historii cywilizacji, zaburzony przez skąpanie świata w sztucznym świetle. Wówczas to nasiliły się intuicje i przeświadczenia, które kategoryzują ciemność jako obszar zła, natomiast światłu przypisują walory wydobywania dobra i jasności, ułatwiającej funkcjonowanie w codziennym życiu.

Z naukowego punktu widzenia całkowita ciemności nie istnieje. Wszystkie ciała emitują bowiem promieniowanie elektromagnetyczne – światło. Osoby niewidome i słabowidzące postrzegają ciemność zupełnie inaczej. Ciemność to dla nich znajomy obszar bezpieczeństwa, to poczucie podmiotowości, wolności, to także ramy wyrażania radości i swobody we własnym działaniu. Niewidomi posiadają narzędzia i umiejętności, by żyć w ciemności. Nie boją się jej, ale traktują ją jako naturalne środowisko życia.

Teatr CHOREA to grupa artystów, performerów, muzyków, tancerzy, aktorów, praktyków i teoretyków teatru. Nazwę zapożyczyła od starogreckiego terminu oznaczającego trójjednię muzyki, słowa i ruchu. Teatr powstał w 2004 roku w Lublinie. Od 2007 roku posiada swoje stałe miejsce w dawnych fabrykach Scheiblera przy ul. Tymienieckiego 3 w Łodzi, gdzie wraz z fundacją Łódź Art Center tworzy Fabrykę Sztuki. W początkach działalności twórczej Teatr CHOREA realizował badania nad źródłami tańca i muzyki, eksplorując kulturę Antyku. Obecnie zajmuje się współczesnymi formami teatru, muzyki, tańca, sztuki performance i współczesnym materiałem literackim, tworząc spektakle, w których konfrontują się tradycja i nowoczesność. Zespół wytworzył własną technikę treningu, polegającą na pracy z ciałem, głosem i rytmem, pracy z partnerem i pracy w grupie. Celem metody jest badanie materii ruchu, dźwięku i słowa, połączonych w integralną całość. Zespół teatru koncentruje się również na pracy w środowiskach zagrożonych wykluczeniem społecznym. CHOREA współpracuje z wieloma grupami i artystami z całego świata. Prowadzi cykle warsztatów teatralnych i muzycznych w Polsce i za granicą. Od 2010 roku, naprzemiennie, co dwa lata, organizuje międzynarodowy Festiwal Teatralny Retroperspektywy i ogólnopolski Festiwal Teatralny Perspektywy. Przy teatrze działają grupy artystyczne: Chór Teatru CHOREA, Brzydal, Vidomi, Ciemność i Take Over.

JANUSZ ADAM BIEDRZYCKI – aktor, tancerz, choreograf, instruktor teatralny. Absolwent UMCS w Lublinie, kierunku kulturoznawstwo, specjalizacja folklorystyka i etnologia, teatrologia i filmoznawstwo. Absolwent UŁ kierunku zarządzanie kulturą. Współzałożyciel Teatru CHOREA. Członek kursu „Pedagog w Teatrze” organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w  Warszawie. Współpracował z teatrami: Nettheatre w Lublinie, Teatr „Pinokio” Łódź. Autor choreografii do spektakli „Koguty Borsuki i inne Kozły…” reż. Iga Załęczna oraz monodramu „Upadek Psycho-Somatic-Gaym. Pomysłodawca i realizator cyklu warsztatów zakończonych spektaklem „Brzydal”. Stypendysta MKiDN w latach 2010 oraz 2014 i Urzędu Miasta Łodzi w 2013r./2017r. Pomysłodawca i realizator projektu „Vidomi” oraz „Vidomi-Kontynuacje” cyklu warsztatów tanecznych zakończonych spektaklem, z udziałem osób niewidomych i słabowidzących. Współtwórca podręcznika „Trening fizyczny aktora” we współpracy z Łódzką Szkołą Filmową, przy wsparciu IMiT-u.

MAGDALENA PASZKIEWICZ – tancerka, reżyserka, choreograf, magister fizyki, doktor nauk ekonomicznych, instruktorka tańca współczesnego. W latach 1998-2013 związana z Teatrem Tańca „PRO” Łódzki Dom Kultury. Najważniejsze premiery jako współtwórczyni i tancerka: „BorderLine” 2007; „Roboczogodziny, czyli Kobiecość Krańcowa” 2009/2010; „Historie być może prawdziwe” w ramach Dotknij Teatru 2012;  „Wióry lecą!” 2012;  „Pokojówki” w ramach Dotknij Teatru 2013. Aktorka Teatru Kilku Osób, w reż. Mariana Glinkowski: „Słowa pomieszane ze snami” 2010; „Orfeusz” 2012. Współchoreografka solo pt. „3D of Me”. Reżyserka i współchoreograf monodramu „Upadek, PSYCHOSOMATIC GAY-m” (2010) J. A. Biedrzyckiego. Laureatka konkursu Rezydencja/Premiera 2011 Klub Żak Couching z Wojtkiem Mochniejem i realizacja solo „Panna P”. Współpracowała przy projekcie ORATORIUM DANCE PROJECT 2011/2012 Teatru Chorea oraz z J. A. Biedrzyckim współreżyserowała spektakle: „Brzydal” 2013;  „Vidomi” 2014.